Daha önce çeşitli savaş sanatlarını uzun süre çalışmış olan
Ueshiba’nın Daitō-ryū Aiki-jūjutsu ve Budo’dan yola çıkarak 1900’lü yılların başlarında
geliştirdiği
savunma sanatıdır. Geleneksel Japon kılıç sanatı
Budo’dan alıntılanan çok sayıda tekniği barındırır ve Japonların geleneksel silahlarından
tanto,
jo ve
bokken ile çalışmaları da ihtiva eder. Dünyada 140 ülkede Aikido yapılmaktadır, farklı
yorumları
olmakla
beraber çoğunluğu orjinaline sadık kalarak saldırganı ona zarar vermeden safdışı bırakmayı
hedefler. Amaç,
temel olarak saldırıya karşı koymak değil uygun şekilde kabul etmek ve saldırganı, dengesini
bozarak
kilitlemek ya da fırlatmaktır. Dolayısıyla ilk öğrenilecek şeylerden biri uygun şekilde
düşmektir. Çok
sayıda tekniğin ve bunların çeşitli varyasyonlarının bulunması ayrıca çok fazla sayıda
tekrar
gerektirmesi
nedeniyle öğrenme hiçbir zaman bitmez. Dolayısıyla Aikido varılacak bir nokta değil bir
yolculuktur. Bunun
dışında diğer tüm uzakdoğu sporlarından farklı olduğunu ifade etmek için Aikido’da saldırı
tekniği ve
müsabaka olmadığını, bu özelliklerinin onu diğerlerinden farklı bir konuma getirdiğini
belirtmek
gerekir.
